Na akwenach gdzie obowiązuje zakaz używania silników spalinowych
(np. jeziora objęte strefą ciszy) będziemy mogli korzystać z silników elektrycznych zasilanych z akumulatora. 

Minusem napędu elektrycznego jest często mała moc silnika w przeliczeniu na KM. Ciężki jacht wymaga dużej mocy zwłaszcza przy manewrach portowych w trudnych warunkach pogodowych. Wtedy akumulatory rozładowują się najszybciej. W spokojne dni silnik elektryczny jest bardzo przyjemnym, cichym i ekologicznym napędem.

Silnik spalinowy zaburtowy może być zasilany ze zbiornika wewnętrznego znajdującego się pod obudową silnika lub zbiornika zewnętrznego. Sposób zasilania zależny jest od wielkości i producenta silnika zaburtowego.

Każdy silnik zaburtowy posiada kranik (zawór) otwierający lub zamykający dopływa paliwa ze zbiornika wewnętrznego do komory spalania.

Silniki zaburtowe, które posiadają możliwość podłączenia zbiornika zewnętrznego posiadają kranik (zawór) pozwalający na zmianę poboru paliwa w zależności od tego z którego zbiornika chcemy korzystać (wewnętrzny/zewnętrzny)

Większe silniki spalinowe używane w jachtach motorowych nie posiadają zbiornika wewnętrznego.

Zbiornik wewnętrzny - pojemność ok 1,5 l

Paliwo do silnika spływa grawitacyjnie dzięki czemu nie potrzeba zastosowania pompy.

Zbiornik zewnętrzny - od 10 l

Zbiornik zewnętrzny może znajdować się poniżej poziomu silnika w bakiście lub kokpicie jachtu. Aby doprowadzić paliwo ze zbiornika do silnika należy przepompować je za pomocą gruszki znajdującej się na wężu aż do jej stwardnienia (napełnienia paliwem). Kiedy silnik zassie już paliwo przy odpaleniu będzie sam je pobierał przez cały okres pracy.

Instrukcja odpalania silników zaburtowych z wewnętrznym zbiornikiem paliwa.

1. Zanurz stopę silnika w wodzie (opuść silnik na pantografie) - pod żadnym pozorem nie wolno uruchamiać silnika w górze.

2. Odkręć odpowietrznik w zbiorniku paliwa (najczęściej plastikowa śruba-korek znajdująca się na korku od wlewu paliwa). Warto też się upewnić jaki mamy stan paliwa w zbiorniku.

3. Odkręć kranik dopływu paliwa/ustaw odpowiedni zbiornik paliwa (najczęściej z boku obudowy silnika)

4. Pociągnij ssanie (najczęściej z przodu obudowy silnika) dotyczy to sytuacji gdy silnik jest zimny np. po nocy albo gdy nie był używany w ostatnim czasie.

5. Upewnij się, że zrywka (przerywacz zapłonu) jest prawidłowo założona na wyłączniku silnika.

6. Sprawdź czy przełącznik biegów jest w pozycji 'luz' - N

7. Ustaw manetkę w pozycji rozruchowej (najczęściej jest oznaczona).

8. Sprawdź przestrzeń za sobą i pociągnij energicznie szarpanką (linkę startera) dwa-trzy razy.

Jeżeli silnik nie zapalił lub zapalił i zgasł - zanim urwiesz 'szarpankę' sprawdź jeszcze raz, czy wszystkie powyższe kroki były wykonane poprawnie. Wielokrotne pociąganie linką startera w szczególności 'na ssaniu' - najczęściej kończy się zalaniem świecy i silnik nie zapali. Zweryfikuj wszystkie elementy silnika ponownie, odczekaj chwilę i powtórz procedurę odpalania.

11. Po uruchomieniu: wyłącz ssanie, sprawdź wylot wody chłodzącej (jeśli nie leci – wyłącz silnik!).

Przy silnikach ze zbiornikiem zewnętrznym postępujemy analogicznie, z tym, że po odkręceniu odpowietrzenia na zbiorniku z paliwem warto podpomponać paliwo za pomocą „gruszki” znajdującej się na wężyku łączącym zbiornik i silnik. Kiedy „gruszka” wypełni się paliwem i będzie twarda mamy pewność, że paliwo znajduje się w całej długości wężyka.